Tekst: Theo Sikkema; Foto: Sportfoto

De belangrijkste reden voor Hoekstra om over te stappen was om andere koersen te kunnen rijden. De overgang is de Harenaar tot nu toe prima bevallen: “Ik heb tot nu toe al vijf mooie etappekoersen gereden. Evenveel als vorig jaar in totaal. Ik heb supermooie jaren gehad bij Piels, maar deze stap had ik wel nodig.” Het aantal etappekoersen loopt nog verder op, want voor de komende maanden staan de Sibiu Cycling Tour in Roemenië, de Kreiz Breizh in Frankrijk en de Czech Cycling Tour in Tsjechië op het programma.

Pech in Taiwan

Het begon begin maart al met de Ronde van Taiwan. Daar had de 23-jarige renner pech in de slotetappe. Nadat de kopgroep eerst verkeerd gestuurd was, werd Hoekstra van achteren aangereden door een andere coureur in de kopgroep, waardoor het met alleen de slotklim van 15 kilometer nog te gaan over en uit was: “Je weet het nooit, maar dan rij je om de prijzen. Door iets doms gebeurde dat nu niet.” Dan zou Hoekstra direct een goed resultaat gescoord hebben. Een uitschieter waar hij nog steeds naar op zoek is: “Van al die etappekoersen ben ik echt beter geworden. En ik wil een uitslag ook niet leidend laten worden. In Turkije werd ik zestiende in het klassement. Dat is prima, maar net niet. Kijk top tien was super geweest. In de Velothon Wales was ik er ook dichtbij (tiende, red). Ik ben nu misschien wel beter dan de afgelopen jaren bij elkaar. Toen ik bijvoorbeeld in 2014 de Tour de Berlin won en vorig jaar zevende werd in de Czech Cycling Tour. Ik heb alleen maar invloed op mijn eigen vorm. De uitslagen komen echt wel en ik laat me in koersen gewoon goed zien.”

Minder in Nederland

Hoekstra is door het rijden van de buitenlandse etappekoersen veel minder in Nederland actief geweest dan andere jaren. Hij reed de Ronde van Groningen, de Omloop van de Braakman, Ronde van Limburg, de Ster ZLM-Toer en afgelopen weekend het NK op Goeree-Overvlakkee. Vorig jaar won Hoekstra met de Omloop van de Kempen en Ronde van Limburg twee aansprekende klassiekers: “ Dit jaar had ik in Limburg een mindere dag. Mijn enige van het jaar tot nu toe trouwens. Weet je wat het is. In Nederlandse klassiekers hebben vooraf misschien vijftien man de kans om te winnen, maar in 1.1 koersen zijn het er wel honderd. Das wel een verschil natuurlijk.” In de ZLM-Toer ging Hoekstra net als vorig jaar op avontuur in de Koninginnerit naar La Gillepe: “Je kunt wachten en mee sprinten voor plek twintig, maar dat heeft me nog nooit ver gebracht. Ik hou van aanvallen.” Daarom waagde de ranke renner een dag later weer een poging in de slotrit naar Boxtel, maar met gemiddelde snelheden van 48 kilometer per uur was er geen ontkomen aan: “De belangen voor Lotto-Soudal waren nog te groot. Gelukkig wonnen we met Wim Stroetinga de etappe.

Bijzondere ervaring

De meest opvallende wedstrijd waar Hoekstra reed was de Tour of Iran medio mei: “Iran was een hele bijzondere ervaring. Qua land, qua koers, qua alles eigenlijk. En er werd superhard gereden en bovendien ook veel op hoogtes boven de 2000 meter. Voor mij was deze koers geen doel op zich. Mooi dat we met Derk Abel Bekkeringh een etappe wonnen. Waar je bijvoorbeeld om moest denken dat je buiten de koers geen korte broek mocht dragen. De cultuur is duidelijk anders dan wat wij gewend zijn. Rondemissen zijn er bijvoorbeeld helemaal niet en bij de ploegenpresentatie was de strekking dat alles in de naam van God gebeurde.”

Klaar voor stap

Door de vele etappekoersen is het ritme anders dan andere jaren: “Ik train minder hard om vooral goed te herstellen van de koersen. Bij wat langere periodes tussen wedstrijden ga ik vaak naar Limburg om te trainen.” De student aan de Johan Cruijff Universiteit in Groningen heeft dan het onderkomen van Parkhotel Valkenburg CT in Heerlen als uitvalsbasis. Het uiteindelijke doel van Hoekstra blijft onverminderd dezelfde: “Prof worden. Dat wil ik nog steeds. Ik laat al een tijdje zien, dat ik er zeker in het continentale veld al een aantal jaren zeker bij hoor. Ik ben klaar om de stap te maken. Bijvoorbeeld in Turkije of de Ster ZLM Toer is het echt niet zo dat je daar zomaar even een etappe pakt. Dat is echt een ander verhaal dan bijvoorbeeld in de Omloop der Kempen. Weer een klassieker winnen zou super zijn, want winnen is toch het mooiste wat er is.” Hoekstra werkt nu vol energie toe naar het tweede deel van het seizoen in de verwachting binnenkort de zoenen en de mooiste bloemen op te halen. 

Foto: © Sportfoto Hoekstra droeg vorig jaar bij Team Piels de bollentrui in Olympia's Tour