Tekst: Roy Schriemer

Luuc Bugter (Delta) haalde het hoogste absolute wattage en mag daarmee de oranje leiderstrui aantrekken.  De Brit Stephen Willliams werd winnaar, van de wedstrijd, maar die dingt niet mee naar de Katusha-trui. Overigens gaat Piotr Havik  met het blauw van de beste clubrenner op pad in de Ster van Zwolle.

Niet zaligmakend

Adriaan Helmantel is als trainer bij Team Sunweb benieuwd naar de resultaten. "Een dergelijke wattagetest kan wel uitwijzen dat je niet genoeg vermogen hebt om prof te zijn, maar win je een dergelijke wedstrijd, dan is het geen garantie dat je slaagt. Er komen veel meer factoren bij kijken, natuurlijk tactisch inzicht, maar ook de maximale belastbaarheid van een renner en zijn vermogen om te herstellen. Een dergelijke wattagetest doe je soms terwijl je heel goed uitgerust bent. In een wielerwedstrijd gaat het er ook om hoelang je dat aan kan, soms ook dagen achtereen. Uit het verleden van Rabobank kennen velen het voorbeeld van Remmert Wielinga, die in de tests absoluut uitblonk, maar de gewekte verwachtingen niet helemaal heeft kunnen inlossen. Toch ben ik wel benieuwd hoe we hier over vijf jaar op terug kijken, het kan zijn dat we dit dan een heel slim idee vonden. Ik ben er ook van overtuigd dat je van de tien beste renners uit deze test zeker twee jongens kunt zien doorstromen naar de profs. Maar het is niet gezegd dat de winnaar daar bij is. Een eerste indicatie is het echter wel." Helmantel weet uit ervaring dat niet iedere renner het maximale uit zichzelf weet te halen bij het nabootsen van een wedstrijdsituatie. "Er zijn renners die bij een test de motivatie missen om zich te bewijzen, maar die in een wedstrijd - als het echt ergens om gaat - veel beter tot hun recht komen. Aan de andere kant staat er hier ook iets op het spel voor deze renners, dat kan ook weer motiveren."

Geen garantie

Dat vindt Merijn Zeeman (sportive director Lotto-Jumbo) ook een pré van dit initiatief. "Er zijn renners die het lastig vinden om zo'n test af te leggen, maar hier hangt iets aan vast. Toch zul je renners als Dylan Groenewegen en Steven Kruijswijk niet snel uit een dergelijke test halen. Dylan is in een wedstrijd ijzersterk en kan heel diep gaan, maar in een dergelijke test komt hij er als sprinter nooit optimaal uit. Klimmers in principe wel, maar Steven moet het dan weer meer van zijn herstelvermogen hebben. Na anderhalve week is hij in een grote ronde beter in staat om zich weer op te laden voor de volgende dag dan de concurrentie. Het geeft maar aan dat er veel componenten zijn die maken dat je slaagt als prof. Er zijn nog andere fysiologische tests die we doen, maar ook gedrag is heel belangrijk. Die gedragscomponent daar kijken we namelijk ook steeds meer naar. Ik ben nu in de GP Samyn, daar gaat het om karakter tonen, nooit opgeven, blijven geven. Dat vraagt om een ander type renner. Maar in de derde rit van de Abu Dhabi Tour kwam het er dan weer puur op aan wie het hoogst wattage per kilo lichaamsgewicht weg trapt. Die won de rit en de ronde. Het is dus ook geen te onderschatten component. Maar als je deze competitie wint, is dat helemaal geen garantie voor een succesvolle profloopbaan. Daarvoor gaat het om een te beperkt deel van wat er nodig is om te slagen."

Foto: © CyclingOnline.nl