Want: het publiek redeneerde anders: met Mischa Bredewold had er toch een Nederlandse gewonnen. Klaar uit. Maar voor Wiebes voelde en voelt dat nog altijd wel een beetje anders. Zij was de kopvrouw en zij liet met haar sprint voor zilver zien dat ze had kunnen winnen. Ware het niet dat Bredewold er van tussen was gemuisd. 

Wiebes baalt ook nog altijd van die kritiek dat ze niet breed lachend op het EK-podium stond. ''Ik vond het toen best wel balen dat iedereen op social media achter hun computer zijn mening klaar had. Die mensen begrijpen dan niet dat als je jezelf het hele jaar voor het team geeft, je dan verwacht het terug te  krijgen. Ik stond vaak genoeg als tweede of derde naast een teamgenoot heel vrolijk op het podium. Daar heb ik het ook met Mischa over gehad, dit EK was net de druppel. Mijn Tour en WK waren min of meer mislukt en daarom was alleen het EK nog als groot doel over. Daar train je nog een paar weken extra hard voor. Als dat mislukt en je wordt door zo’n reden geen kampioene.'' Wiebes verwijst er naar dat Bredewold in de plannen geen kopvoruw was. ''Ik word nog tweede in de sprint. Word ik door Lotte Kopecky geklopt, dan is het anders. En was je seizoen daarvoor super, dan kun je ook gemakkelijker zeggen: joh dat EK is minder belangrijk.''

Om andere schouders

Ze vond het lastig om direct op trainingskamp die trui om andere schouders te zien, zo eerlijk is ze wel. ''Tja, het enige voordeel is dat ik minder snel uit het peloton te pikken ben, Mischa zal wel merken dat ze sneller meiden van andere teams op haar wiel heeft zitten nu. Natuurlijk in het begin is het wel gek, maar gelukkig kan ik soms nog de Europese graveltrui aan. Maar het is nog altijd wel een gevoelig iets.''

Mes in rug

Maar de zaak is wel besproken ''Je moet het uitpraten voordat een nieuw seizoen seizoen start. Maar er is wel iets van vertrouwen wat weer opgebouwd moet worden. Die actie op dat EK voelde wel een beetje als mes in de rug maar we hebben hier een heel goede meeting over gehad met de ploeg en alles kunnen uitspreken ik denk dat het voor iedereen anders is, Mischa heeft het niet zo bedoeld, was het een andere renster uit een ander team geweest dan was het ook weer anders geweest. Een vertrouwensband moet opgebouwd worden, maar dat kan alleen in wedstrijden. We gaan nog met elkaar 'door een deur' dat is het belangrijkste, we vechten elkaar niet de tent uit. We hebben er vooral goed over  gepraat, wat onze gevoelens waren. Maar dat hadden we ook al met de selectie gedaan, want dat is zeker belangrijk in een olympisch jaar. Iedereen is weer op scherp gezet.''

Foto: © Sportfoto