De Brit Thomas Stewart was tweede. De elf reden in de plaatselijke omlopen weg uit een totaal versnipperd peloton dat na een rustige aanloop de gashendel vol open draaide rond Meerkerk. In de beginfase waren Dennis Smit (Metec), Sjoerd Kouwenhoven (De Rijke) en Teun van Poppel (BabyDump) vertrokken voor een lange solo, maar toen de echte finale aan brak waren zij eraan voor de moeite. In de uiteindelijke kopgroep waren Metec, Piels en Koga aanvankelijk mee met twee renners en daar wilde Wilson gebruik van maken. "Ik gokte er een beetje op dat ze elkaar zouden terug halen als Nederlandse teams en heb me met geen enkele uitval bemoeid. Maar ik had met mijn verzorger het punt afgesproken waarop ik ten aanval zou gaan en daar heb ik me bijna exact aan gehouden. Ik had eigenlijk al veel te lang niet gewonnen en dit is zelfs mijn eerste UCI-zege ooit. Normaal knecht ik veel voor mijn ploeg, maar vandaag had ik besloten dat het mijn beurt was. Ik houd van de Nederlandse vlakke parcoursen - vooral als er niet te veel verkeersobstakels in zitten - en ben dan ook hele blij met de winst."

Podium voor Atzori

Voor Umberto Atzori was de podiumplaats niet een troostprijs, maar iets waar hij erg blij mee was. "Natuurlijk win je liever, maar onze Zweedse winnaar vertrok vroeg en hield het nog vol ook. In de sprint om de tweede plaats had er wellicht meer ingezeten, maar ik kwam er te laat uit om de nummer twee nog te pakken. Maar als ploeg zetten we hier toch een sterke collectieve prestatie neer. In het begin van het seizoen misten we wel eens de slag, maar nu waren we met twee renners voorin vertegenwoordigd en hadden we daarnaast ook Wim Stroetinga nog achter de hand voor de sprint. Ik denk dat het langzaam de goede kant op gaat, want een podiumplaats in een UCI-wedstrijd is iets waar we ons aan op kunnen trekken." Bi jde nieuwelingen won Fabio Jakobsen van Jan van Arckel voor eigen publiek met grote overmacht de sprint.