Het ontbreken van de Ronde Vlaanderen op haar erelijst heeft haar nooit uit haar slaap gehouden, zegt ze als ze na afloop in de perszaal wordt ondervraagd door Nederlandse journalisten. Maar opgelucht is ze wel, nu ook haar naam prijkt bovenaan het rijtje met winnaressen. “De Ronde van Vlaanderen is een monument. Iedereen stemt zijn wedstrijd er op af: de sprinters en ronderenners. Het is de belangrijkste eendagswedstrijd in het vrouwenpeloton, dus ik ben ontzettend gelukkig dat ik vandaag heb gewonnen.”

Niet zeker van zege
Vorige week in de Trofeo Alfredo Binda niet in topvorm: “Ik was niet heel lekker, en gewoon niet goed genoeg.” Maar de afgelopen week kwam het goede gevoel terug. “Maar ik heb bewust vandaag niet mijn krachten gesmeten. Met de ploeg besloten we op de Oude Kwaremont met z’n allen van voren te zitten. Als niemand zou gaan, zouden wij het initiatief nemen. Maar Longo Borghini ging weg, en Emma Johansson en ik konden mee. Later sloot Van Dijk nog aan. Het speelde daarna nog even door mijn hoofd om aan te vallen, maar ik was er niet van overtuigd dat ik het dan zou redden. Er stond veel wind en het zou echt moeilijk zijn geweest om weg te blijven. Ik gokte op mijn sprint.”

Niet te snel aangaan
Vos was er niet zeker van dat ze in de sprint haar concurrentes erop zou leggen. “Nee, want ik was weg met snelle vrouwen als Ellen van Dijk. Maar ik had geen keuze. Je ziet al van heel ver de finish liggen. Het is dat ik een bordje zag met 500 meter erop, anders was ik veel te vroeg aangegaan. Ik heb gewacht tot 200 meter voor de streep. Ik had een gaatje, maar het scheelde uiteindelijk niet veel. Op de streep merkte ik dat Van Dijk al meer snelheid had.”

Compleet
Op de vraag welke wegwedstrijd ze nu nog per se wil winnen, bleef ze stil. Haar droomlijst is compleet. “Tijd om te stoppen?”, grapte ze. Dat niet natuurlijk, maar het verklaart natuurlijk wel waarom ze Paasmaandag alweer een MTB-wedstrijd rijdt. Alleen in die discipline valt er nog echt wat te winnen voor de Nederlandse.