De Nederlandse ploegleider maakte dan ook een tevreden balans op. "We wisten dat we in de klimkoersen kansrijk kunnen zijn met Mara Abbott en Elisa Longo Borghini en dat we sterke sprinters in huis hebben. De enige onzekerheid die ik nog had was of we ook op meer selectieve vlakke parcoursen uit de voeten kunnen. De rensters hebben me hier positief verrast. In de wereldbekerwedstrijd waren we ook in de breedte heel sterk en hebben we bewust de kaart van Jolien d'Hoore uit gespeeld. Longo Borghini zat mee in een ontsnapping in de finale, maar mocht van mij niet doorrijden. Ze had hoogstens derde kunnen worden en we reden voor de winst. Dat is heel goed gelukt en dat geeft vertrouwen voor de wedstrijden die eraan zitten te komen."