Tekst: Dan Rolandus

"Het was vanwege de veiligheid niet meer verantwoord om verder te rijden, waarop de jury in overleg met de politie en de organisatie genoodzaakt was om de wedstrijd stil te leggen’’, verklaarde wedstrijdleider Richard Vermeeren. ‘’Ik heb dit nooit eerder meegemaakt’’, baalde medeorganisator Hans de Jong. ‘’De beslissing was overigens terecht, want de renners waaiden bijna van de weg en politie en de verkeersregelaars konden hun motor nauwelijks op de weg houden. Dit was de enige juiste beslissing.’’ De renners, die volop in finale lagen dachten daar echter anders over. ‘‘Ik vond het gewoon zwaar kloten’’, blies Jason van Dalen stoom af. ‘’Ik had het niet erg gevonden als we gewoon hadden doorgereden. Als we even hadden gewacht hadden we kunnen zien dat de buien zouden wegtrekken. Tegenwoordig kun je op de app de buienradar volgen. Dat had iedereen kunnen zien. Het was na die bui hemeltje blauw’’, aldus de zwaar teleurgestelde Westlander uit de continentale wielerequipe van Metec-TKH. De Hagenaar Ide Schelling, die een thuiswedstrijd reed, was eveneens diep teleurgesteld. ‘‘Het was me het ritje wel, ik had het weliswaar enorm koud, maar vond het jammer dat de koers werd stilgelegd op het moment dat de lucht al begon te klaren. Het was voor de renners gewoon even doorbijten en doorgaan. De wedstrijd werd stilgelegd op het moment dat mijn ploeggenoot Kaden Groves was gedemarreerd en hij drie man meenam. Ik sprong met nog iemand naar hen toe, hadden mooi met z’n zessen voorop kunnen komen, jammer. De wedstrijd neutraliseren had ook geen zin. We waren dichtbij de verzorgingsposten, dus hadden ze ook twee politieagenten naar de verzorging kunnen sturen en ons melden dat de finish drie kilometer verderop bij de materiaalwagens zou liggen, hadden we toch nog een podium gehad’’, aldus de coureur van SEG Racing Academy.

De organisatie verheugde zich op een mooie koers, de vlaggen stonden strak, de harde wind waaide over het fraaie landschap van het Delfland, Groene Hart, Lansingerland, Oostland en het Westland. Na 15 kilometer haakte de ene na de andere renner af op het moment dat Martins Pluto aan het front aan de boom schudde en zowaar even los kwam van het peloton. Na krap 30 kilometer brak het peloton in twee stukken. De harde wind blies de renners naar achteren, terwijl de sterksten voorop koers maakten. De regen stak op nabij Stompwijk. Daar formeerde zich een kopgroep van twintig man met Wim Kleiman, Alex Molenaar, Martin Pluto, Folkert Oostra, Lars Loohuis (allen Monkey Town), Kaden Groves, Jesper Rasch, Ide Schelling, Alberto Dainese (allen SEG Racing Academy), Marijn van den Berg, Stef Krul, Jason van Dalen, Rick Ottema (allen Metec-TKH), Jaap Kooijman, Dion Beukeboom (beiden Vlasman), Robin Wennekes (HSK Trias/Mooi Jong), Peter Merx (NWVGroningen), Robbert de Greef, Marco Doets (beiden Alecto) en Jarri Stravers (Jan van Arckel). Daar achter een groep van zestien man en vervolgens enkele groepen die verder achterop raakten. Na 65 kilometer bij Woubrugge sloten Rick Pluimers (Momkey Town), Thijs de Lange (Metec-TKH), Beau Duvigneau (Vlasman), Nick Brabander, Nils Wolffenbuttel, Robin Blummel (allen VolkerWessels/Merckx), Bradley Soden (HSK Trias/Mooi Jong), Bjorn Bakker, Adrie Lindfeman, Dorus de Rijk (allen NWVGroningen), Sybren Welling (WV de Kanibaal), Adne Koster, Abe Celi, Daan van Sintmaartensdijk (allen Alecto), Rens Tulner (De Jonge Renner), André Luijk (SmartDry/WV Eemland) en Jordi Talen (Volharding) aan bij de leiders. Terwijl de slagregens, gestuwd door rukwinden langs het kanaal van Alphen aan den Rijn op de renners neerdaalden en de takken over de weg vlogen, brak de groep weer in twee stukken. Uiteindelijk bleven Wim Kleiman, de Let Martins Pluto, de Australiër Kaden Groves, Ide Schelling, Marijn van den Berg, Stef Krul, Jason van Dalen, Dioon Beukeboom, Robbert de Greef, Daan van Sintmaartensdijk en Abe Celi vooraan over. Na 100 kilometer hadden de leiders een voorsprong van 45 seconden. Vervolgens dreven donkere wolken met regenmuren, hagel en een stormachtige wind over het parkoers en besloot de jury de koers nabij Bergschenhoek stil te leggen.

Weergoden

Daan van Sintmaartensdijk, die evenals Jason van Dalen in de kopgroep zat, vond het te voorbarig dat de wedstrijd werd stil gelegd. ‘’Ik was gewoon met de wedstrijd bezig, had nooit het idee dat de koers stil gelegd zou worden. Toen ik nog een extra jackje tegen de kou wilde ophalen, werd mij gezegd dat het over was. Heel jammer, had graag met deze groep naar de finish willen rijden’’, dichtte de Zuidlander uit de Alecto-formatie zich goede winstkansen toe. Organisator Hans Jansen voorzag ’s-ochtends een spectaculaire koers. ‘’Het waaide zo hard dat ik dacht dat het weer eens een ouderwetse Ronde van Zuid-Holland. Geen massasprint, maar uitgewoonde coureurs, die renner na renner over de streep zouden komen. Zon en regen hoefde voor mij niet zo, maar die wind stond borg voor een spectaculaire koers. Dat werd het ook. We hielden in de finale nog 29 van de 143 gestarte renners over. Het was een slagveld. Een kleine groep dat in de laatste 55 kilometer leek op te gaan voor een spectaculaire finale. Het was jammer dat de wedstrijd toen werd stilgelegd, terwijl even verderop de opklaringen te zien waren. We hadden als alternatief nog kunnen doorrijden naar de verzorgingspost waar de renners op het terrein van het oude tankstation in Berkel nog een droog truitje konden aandoen en we vervolgens de koers weer zouden hervatten. De renners hadden graag door willen rijden, maar de weergoden hebben uiteindelijk belemmerd dat doorfietsen onverantwoord was. In overleg met alle partijen is besloten om de renners in bescherming te nemen’’, aldus Hans Jansen.

Foto: © Dan Rolandus