Moniek Tenniglo werd in extremis tot de orde geroepen na een dappere en bijna geslaagde aanval in de slotronde.

De wedstrijd verveelde nooit. In de eerste grote lus van zestig kilometer trok een groep ten aanval met daarbij onder anderen wereldkampioene Anna van der Breggen, Europees kampioene Amy Pieters (Boels-Dolmans), Lucinda Brand (Sunweb) en Demi Vollering (Parkhotel Valkenburg). Onder impuls van Trek-Segafredo werd deze groep tot de orde geroepen.

De kopgroep komt door in Vårgårda Met ⁦@AmyPieters⁩ ⁦@AnnavdBreggen⁩ ⁦@lucinda_brand⁩ en ⁦@demivollering⁩ #UCIWWT #vargarda pic.twitter.com/gG6mirlGow

— CyclingOnline.nl (@cyclingonlineNL) August 18, 2019

Een aanval met onder anderen Roxane Knetemann werd in de slotronden teniet gedaan, waarna vlak voor het ingaan van de laatste ronde van achttien kilometer de aanval van Moniek Tenniglo volgde. De renster van Mitchelton-Scott hield lang stand met haar stevige solo, maar werd in de laatste kilometers gegrepen. Daarna was het de beurt aan een aanval van onder anderen Marianne Vos (CCC-Liv) en Lucinda Brand (Sunweb), maar het peloton liet niet begaan. Vos was er in de sprint nog dicht bij, maar Marta Bastianelli voorkwam nipt dat ze haar tweede op een rij won in Vargarda.

Aanval @moniektenniglo @vargardawwt laatste Ronde #UCIWWT #VargardaWWT pic.twitter.com/N6psWltxrz

— CyclingOnline.nl (@cyclingonlineNL) August 18, 2019

Vos zei na afloop: "Achteraf had ik het niet moeten doen. Maar het viel nooit stil en ik zag de kans. Bovendien ben ik dit seizoen in de massasprints net iets te vaak geklopt om daar vol op te gokken. Maar in deze koers blijkt het altijd ontzettend lastig om weg te komen, hoewel het superselectief was geweest. Marta Bastianelli had mijn wiel te pakken in de sprint en was gewoon te sterk. Ik ga nu door naar de Ladies Tour of Norway en ben in voorbereiding op het WK in Yorkshire."

Lorena Wiebes was snel over haar teleurstelling heen. De Nederlands kampioene van Parkhotel Valkenburg voelde zich onderweg niet optimaal. "Ik had last van kramp in het laatste koersuur. Natuurlijk ben ik gaan drinken om te proberen de schade te voorkomen, maar ik vreesde al dat ik te laat zou zijn. Het was best een hectische slotfase, maar ik probeerde me wat te sparen en mijn ploeggenoten het werk te laten opknappen. Uiteindelijk ben ik blij dat ik in ieder geval een podiumplaats pak vandaag, voor hetzelfde geld ben je vierde en sta je helemaal met lege handen. Ik rijd hierna de Ladies Tour of Norway en de Boels Ladies Tour. In de eerste etappewedstrijd is het afwachten hoe het gaat, in de Ladies Tour hoop ik dit jaar voor de eindzege mee te kunnen doen nu er geen bergen en lange tijdrit in het parcours zitten. Het zou wel eens op de bonificatieseconden aan kunnen komen."

Tenniglo keek ook tevreden terug op haar optreden in Zweden. “We reden op een onverharde strook. Eigenlijk was ik bezig met positioneren en had ik veel energie gestoken in het vooraan handhaven in de groep. Maar toen kwam vanuit de ploegleiderswagen de opdracht om aan te vallen en ik zag opeens een moment om aan te gaan. Ik wist dat het heel lastig zou worden, maar het was een mooie poging. Of ik er echt in geloofd heb? Eigenlijk niet, ik was alleen en het was ver van de streep. Maar je weet nooit hoe het loopt. Ze kunnen te lang wachten of er sluiten er een paar aan waardoor ik toch kort kan eindigen. Maar dat gebeurde niet.” 

Foto: © CyclingOnline.nl