"Dat laatste plaatselijke rondje in Bari was gekkenwerk. Het zag er tot die tijd misschien niet glad uit, maar in het peloton wisten we wel beter. En eigenlijk is acht kilometer dan erg weinig om je ploeg op de been te krijgen en je plannen uit te stippelen. Mede daardoor werden de sprintersploegen juist wat nerveuzer. Tijdens die laatste ronde vielen ze om ons heen. Op een gegeven moment keek ik achterom en zag ik Luka Mezgec in mijn wiel, met achter hem nog maar twee andere renners. Wat hadden we een mazzel gehad! Die laatste kilometers deden we erg voorzichtig in de bochten, bang om alsnog onderuit te gaan. We bleven op de been en tot het ingaan van de laatste bocht zag het er perfect uit. Ik voelde me sterk, zat voorop, en ik moest Luka alleen nog maar tot de laatste 100 meter brengen."

Liever niet mee gemaakt

Maar na de bocht was alles ineens anders. "Ik keek gelijk onder mijn arm door, iets wat ik standaard doe in die laatste beslissende seconden van een etappe. Luka zat er niet meer en gelijk wist ik dat er iets mis moest zijn gegaan. Ik had maar één keuze. Doorgaan! Het was ver, echt ver. Vanaf de bocht was het nog ruim 350 meter tot de streep. Een lengte die ik best aankan, maar normaal kan ik wat eerder stoppen en me laten uitbollen. Vandaag moest ik vol door blijven gaan. En dan zit je op die fiets, trap je jezelf helemaal dood, zie je de streep steeds dichterbij komen en je voelt de hete adem van andere sprinters in je nek. Jullie weten inmiddels allemaal hoe het afliep en hoe ik in de laatste meters werd ingehaald door Bouhanni en Nizzolo. Mijn eerste reactie? Vloeken! En ik dacht gelijk, had ik dit maar niet mee gemaakt. Dat klinkt misschien gek, maar als je zó dichtbij winst bent, in een grote ronde, en je verlies het in die laatste meters.... Dit blijft misschien wel altijd door mijn hoofd spoken. Een kans die ik wellicht nooit weer krijg. Tegelijkertijd weet ik ook dat ik niet veel anders had kunnen doen. Iets meer risico nemen in die laatste bochten, zodat de rest niet terug kon komen? Waren we wellicht gevallen. Iets harder trappen in die laatste meters? Dat kon echt niet. Afijn, het deed echt zeer. "

Foto: © RCS