“Vijf keer tweede worden in een etappe is leuk, maar je hebt er weinig aan. Liever win ik met de ploeg een etappe. Desnoods rijd ik mezelf zo  kapot voor de kopmannen, dat ik de volgende etappe niet meer kan starten. Want als we geen ritzege pakken, dan is de Tour in mijn ogen teleurstellend verlopen”, aldus de sympathieke Brabander.

Zelf een drieweekse rittenkoers niet uitrijden is overigens niets voor De Kort. Zo reed hij tot nu toe al zijn zes grote rondes uit. “Daar ligt misschien wel mijn kwaliteit. Ik kan goed op het vlakke rijden, overleef de bergen gemakkelijk en rijd een aardige tijdrit. Daarnaast heb ik veel inhoud, waardoor ik een drieweekse rittenkoers goed verteer. Ik ben dan ook een echte allrounder. Het probleem van de Tour is alleen dat je bijna zeker weet dat je een keer valt.  Dan moet je dus geluk hebben dat de schade meevalt. Etappe één wordt in ieder geval een gekkenhuis. Iedere klassementsrenner wil net als alle sprinters  bij de beste dertig horen zitten. En dan staat er ook nog een gele trui op het spel, waarbij wij een uitgelezen kans hebben om die te pakken.”

Belangrijke pion

De Kort, die dit jaar de Giro al reed, is dankzij zijn ervaring een belangrijke pion binnen de Nederlandse formatie. “Roy Curvers  en Johannes Fröhlinger hebben ook al de nodige ervaring in langere etappekoersen. Maar een jongen als Tom Dumoulin rijdt zijn eerste Tour. Die probeer je te helpen door ervaringen te delen. Een Tour is namelijk niet te vergelijken met de Giro en de Vuelta. De aandacht die in Frankrijk op je afkomt is enorm. Al krijg ik daar juist energie van. Ik vind het leuk om mijn verhaal te vertellen.”

Grote bijdrage

“Mijn eigen rol tijdens de Tour is vooral het helpen van Marcel Kittel en John Degenkolb, waarbij ik mezelf vooral wegcijfer voor John. John is immers de man voor de wat lastigere aankomsten, als Marcel niet kan meedoen in de sprint. Bovendien hebben John  en ik tijdens de Vuelta van vorig jaar een enorme klik opgebouwd. Mijn bijdrage aan zijn vijf zeges is dan ook groot geweest”, aldus de man die dus vooral in dienst rijd van de sprinters. “De kans is klein dat ik een keer mee zit in de ontsnapping. Zeker ten opzichte van vorig jaar. Maar ik ken ook mijn kwaliteiten. Zie mijn erelijst en je ontdekt dat ik geen veelwinnaar ben.”

Krachttraining

Na de Giro, waarin zijn kopman Degenkolb één zege pakte, nam De Kort de nodige rust.  “Ik heb dit jaar al 54 wedstrijddagen achter de rug. En dan te bedenken dat ik ook nog een tijd heb stil gezeten vanwege mijn sleutelbeenbreuk. De laatste weken heb ik echter weer lekker veel getraind. Dan kom je aan oefeningen toe die je niet in wedstrijden kunt doen. Zo heb ik veel aan krachttraining gedaan en daarnaast op de sprint geoefend.”

Voor eigen kans op NK

Morgen kent De Kort nog een laatste serieuze krachtmeting tijdens het NK in Kerkrade, voordat hij afreist naar Frankrijk. “Vorig jaar was ik heel sterk op het NK. Dat rondje is wel iets voor mij. Echter maakte ik toen een beginnersfout door niet op tijd te eten. Maar als ik dit jaar opnieuw zo sterk ben, kan ik samen met mijn teamgenoot Tom Dumoulin misschien iets moois doen. Al  wordt dit wel heel erg moeilijk. Zeker als  je ziet hoe goed de mannen van Blanco rijden. Als dan ook nog eens Terpsta net zo sterk is als in 2012, wordt het helemaal een moeilijk verhaal. Wel zie ik het NK als een buitenkansje. Want naast een aantal klassiekers is het NK een wedstrijd waarin ik voor mijn eigen kansen mag gaan."

Foto: (c) Sportfoto