Van Vleuten ondervond veel last van de regen. “Halverwege de koers voelde ik al dat ik met van die blokken beton als benen aan het rondrijden was. Ik was gewoon aan het trillen, kreeg het eten niet uit mijn achterzakken en had geen gevoel in de vingers. Ik was eigenlijk gewoon alleen maar aan het rillen tijdens het tweede deel van de koers. Toen heb ik in de communicatie ook tegen mijn team gezegd dat ik echt niet meer goed was en we voor Liane moesten gaan. Ik voelde dat ik niet mee zou kunnen op de Cauberg. Vorig jaar ging ik daar aanvallen. Daar kon ik nu niet eens aan denken. Een uur na de koers ben ik nog steeds blauw en aan het rillen.”

Vos vertelt dat de Cauberg voor haar een brug te ver bleek. “Het was continu positioneren om als ploeg in de wedstrijd te blijven. Dat ging heel erg goed. Anna Henderson deed een geweldige lead-out voor Riejanne en mij naar de Cauberg, maar mijn benen ontplofte al snel. Vanaf dat moment heb ik weinig van de koers meegekregen.”

Foto's: © Sportfoto