De Nederlands kampioen reed in de slotfase voorbij land-en ploeggenoot Pim Ronhaar die vierde werd. ''Ik hoopte dat Lars me de derde plek zou gunnen, maar dit is geen plek om cadeautjes te geven, het blijft een EK-medaille. Maar ik denk wel dat deze plak voor mij meer betekend zou hebben dan voor hem gezien zijn erelijst bij de elite. Ik voelde me ook zeker niet de mindere, maar het is wat het is.'' De Nijverdaller was niet vertrokken met het idee voor het podium mee te doen. ''De bondscoach zei me dat ik wat behoudender moest koersen, maar op een gegeven moment konden we Vanthourenhout niet verder weg laten rijden. De Brit Cameron Mason was mee, maar Lars ontbrak. Ik wilde wachten, maar Mason reed door. Door een lekke band moest ik die laten gaan en uiteindelijk glipt zelfs de derde plek uit mijn handen. Ik verlaat Frankrijk toch met een goed gevoel. De podiumplek in Waterloo en deze bijna-medaille geven moed. Al is het wel vervelend dat ik tamelijk wisselvallig ben, er zitten ook heel slechte dagen bij. Ik laat deze week mijn bloed onderzoeken, kijken of daar wat uitkomt.''

BESTEL DE WIELERSCHEURKALENDER 

Lars van der Haar was na afloop maar matig tevreden. ''De modder maakte dat het gemakkelijker was om op dit bij droog weer snelle parcours je eigen wedstrijd te rijden. Ik ging alleen over de limiet in de modder, maar Michael kan dat goed. Ik wist direct dat hij de te kloppen man was. Ik voel de pijn van de valpartijen na afloop. Op een gegeven mometn kwam ik tot elf seconden, maar maakte ik een fout teveel. Pim en ik hielden elkaari in de wedstrijd, maar je rijdt voor het podium en dan volgt een duel. Toen hij me niet afschudde op zijn specialiteit het lopen, wist ik dat ik hem in de sprint kon kloppen.'' 

RESULTATEN