De rit ging naar Matej Mohoric (Bahrain Victorious).

Een omvangrijke groep van circa twintig renners trok in de aanval. Nadat het peloton de groep lang aan het lijntje hield, kregen de vluchters de zegen.

In de laatste 35 kilometers regende het aanvallen. Nadat de eerste pogingen geneutraliseerd waren, vertrok Mohoric voor een solo naar de tweede zege in deze ronde.

Achter Laporte en Pedersen reed Teunissen naar een vierde stek.

“Je komt niet iedere dag in die positie, dus dan moet je er vol voor gaan. In zo’n grote groep moet je gokken en geluk hebben”, aldus Teunissen. “We zaten voorin met stuk voor stuk sterke renners. Je kunt niet op één renner gaan letten: iedereen let op iedereen. En je kunt ook niet overal op reageren. Toen Mohoric versnelde op dat stukje bergop had ik niet de benen om mee te gaan”, vervolgt Teunissen.

Daarachter was de samenwerking ook niet optimaal. Toen bleek dat we geen seconde dichterbij kwamen, weet je dat het voor de tweede plaats is. Wout zei dat hij zich op de tijdrit wilde richten, dus dit was een kans voor mij. Vierde is niet slecht, maar uiteindelijk is het ook net niks. Ik had graag het vertrouwen van de ploeg willen belonen.”

Foto's: Sportfoto - Oscar de Waele