De Zuid-Hollander van DSM-firmenich-Post.nl maakte deel uit van een kopgroep van zes, kreeg in de diepe finale gezelschap van kopman Romain Bardet en samen hielden ze stand tot op de streep. Romain Bardet werd eerste  in de rit en veroverde daarmee in zijn laatste Tour de France zijn eerste gele trui.

De Nederlander kreeg er de prijs voor de strijdlust voor en is ook de beste jongere in de ronde. Bovendien leidt de Leidenaar in het puntenklassement.

Wout van Aert won de sprint van een fiks uitgedund peloton. Daar miste wereldkampioen Mathieu van der Poel in. Fabio Jakobsen had het vandaag ronduit moeilijk en belandde in een laatste groep met Mark Cavendish.

Na afloop van de etappe sprak een geëmotioneerde Bardet zich uit: ‘’Het laat zich moeilijk beschrijven. Ik kon er eigenlijk niet van dromen om zoiets als dit te presteren. Ik denk dat we gewoon gekoerst hebben vandaag en er voor zijn gegaan als team. Met de mogelijkheden die het parcours bood en hoe Frank en Oscar vandaag gereden hebben, daar heb ik respect voor. We wilden plezier maken en koersen alsof er geen morgen was. Het was een lange inspanning samen in de laatste veertig kilometer. Toen ik de oversteek maakte, voelde ik dat Frank super opgetogen was mij erbij te hebben. Dus zijn we volle bak naar de streep gereden na dat moment. We zijn met elkaar blijven communiceren, maar op het laatst hadden we niet veel meer te zeggen. We wisten wat ons te doen stond en dat we ervoor moesten gaan tot aan de finish. Frank heeft zich een echt gentlemen getoond, de helft van deze trui hoort hem toe. Ik kan hem alleen maar alle lof in de wereld toewuiven. We gaan hiervan genieten als team, dit is het perfecte begin van deze wedstrijd voor ons.’’ 

Een opgetogen Van den Broek vulde aan: ‘’Dit is ongelofelijk, ik heb hier geen woorden voor. We hadden het plan om ervoor te gaan in het openingsweekeinde. Ik zat mee in de vlucht en we reden sterk vanaf de start. Romain maakte de sprong naar onze kopgroep en daarbij kon ik hem helpen. Het was goed dat hij het tempo kon bepalen op de laatste klim omdat ik daar wel op mijn limiet zat. Vervolgens kon ik enkele kopbeurten op me nemen op het vlakke gedeelte, maar we hadden de wind daar tegen en dat maakte het zwaar. Dat laatste stuk leek zo lang te duren, ik kon he peloton zien rijden en toen was het een kwestie van onze hoofden tussen onze schouders leggen en het laatste van onze energie uit onze benen persen. Misschien realiseer ik me over een paar uur wat er hier gebeurd is.’’ 

Foto: © Sportfoto