Marianne Vos werd tweede, Amy Pieters derde.

Nancy van der Burg won bij de elite-zonder-contract voor Yara Kastelijn (tweede) en Claudia Jongerius (derde).

Wiebes won zoals velen verwachtten, maar niet na een tamme koers met een massasprint als besluit. De vrouwen toverden het publiek een prachtige koers voor. Smaakmakers waren acht koplopers met Ellen van Dijk (Trek-Segafredo), titelverdedigster Chantal Blaak (Boels-Dolmans), Riejanne Markus, Evy Kuijpers (CCC-Liv), Floortje Mackaij, Julia Soek (Sunweb) Nancy van der Burg (Jos Feron) en Kirsten Peetoom(Restore). Zij wisten een voorsprong van veertig seconden bijeen te fietsen en met alleen Parkhotel Valkenburg in de achtervolging, leek de groep zeer kansrijk. Toen Parkhotel de kloof tot op twintig seconden bracht, was het eerst Moniek Tenniglo en later Annemiek van Vleuten die namens Mitchelton-Scott de kloof dichtten. Van Vleuten zettte aan voor een nieuwe aanval met dertien waarin Lorena Wiebes zich attent toonde en ook eerstejaars Lonneke Uneken (Hitec) was attent net als Amy Pieters, Anna van der Breggen (Boels-Dolmans) ,Marianne Vos (CCC-Liv),Lucinda Brand (Sunweb), Yara Kastelijn (De Jonge Renner) en uit de eerste groep ook Van Dijk, Van der Burg Mackaij, Blaak en Kujpers.

Eerst was het Van Dijk die het solo probeerde, daarna Lucinda Brand, maar die werd in de aanloop naar de laatste bocht ook terug gehaald. Het was Wiebes die vervolgens voorbij Marianne Vos en Amy Pieters sprintte en haar eerste nationale titel bij de elite-zonder-contract won. "We hebben hier vandaag heel hard voor gewerkt als team en dan is het geweldig om het zo af te kunnen ronden. Het was zeker niet gemakkelijk vandaag. We zijn er als team op blijven vertrouwen dat het zou lukken en de laatste tien kilometer waren ontzettend lastig. Maar ik kon volgen en afronden. Amy Pieters ging de sprint van ver aan, ik ben even in haar wiel blijven zitten en vervolgens mijn sprint aangegaan. Mooi om een week na de zege op de European Games opnieuw succesvol te zijn. Deze overwinning was misschien nog wel lastiger tegen nog betere tegenstandsters. En het mooi is dat ik er een rood-wit-blauwe trui aan overhoud waar ik mee rond mag rijden."

Amy Pieters baalde duidelijk zichtbaar van een opnieuw net niet gewonnen race. "Ik ben er steeds zo dichtbij, maar het mocht opnieuw niet zo zijn. De ploeg heeft hard gewerkt om me goed in positie af te zetten, nadat we met Chantal Blaak ook lang een mogelijke afmaakster van voren hadden. Maar toen ik door de laatste bocht kwam, viel Ellen van Dijk stil en moest ik de sprint van te ver aangaan. Toen wist ik dat het lastig zou worden met Wiebes nog achter me. Uiteindelijk was ook Marianne Vos sneller. Het is heel jammer dat het me weer niet lukt om het rood-wit-blauw te winnen. Ik zou willen dat het er een keer van gaat komen, want ik wil die trui zo graag."

Marianne Vos moest in het geweld naar de finish uiteindelijk Lorena Wiebes voor laten gaan. ‘’Lorena was als favoriete gewoon de rapste’’, stelde veelvuldig wereld- en Olympisch kampioene Marianne Vos. ‘’We hebben van alles geprobeerd om de groep te laten breken. Dat lukte aanvankelijk goed, maar Parkhotel en later met Annemiek (van Vleuten, DR) hebben toch alles weer samengebracht. Lorena heeft het uiteindelijk mooi afgemaakt’’, aldus de renster van CCC-Liv.

Raymond Rol straalde van oor tot oor. ‘’De droom is eindelijk uitgekomen’’, keek de teammanager van Parkhotel Valkenburg terug op elf jaar ploegleiderschap. ‘’Het doel was om met elke ontsnapping mee te springen. Dit om de druk op de ploeg te voorkomen. Met die twee dames (Kirstie van Haaften en Marieke van Witzenburg, DR) vooruit lukte dit aardig, maar toen er een groep van acht sterke meiden was vertrokken, zaten wij er niet bij. Dan rijd je achter de feiten aan. Op z’n moment komt de kracht van het team toch boven drijven, zat Lorena te pushen. We hebben een maand geleden een hotelletje afgehuurd en het parkoers verkend. We kenden elk bochtje, put of een ander obstakel. De teamgeest van de meiden, die als topsporter allen de top in het wielrennen willen bereiken zijn als één familie in de achtervolging gegaan. Vijftig kilometer aan de kop sleuren. We zaten in de auto met ons hart in de keel of de meiden het geloof er wel in zouden houden. De klus werd uiteindelijk toch geklaard en dan is Lorena net een hyena, een killer, die het geweldig afmaakt. Lorena heeft de wil om te willen winnen, dus ook de durf heeft te verliezen. En ja, dan sta je daar met het rood-wit-en blauw om de schouders en vervolgens met het hele team op het podium. De energie, die de meiden, de sponsors en de begeleiding (verder o.a. Esra Tromp en Marieke van Wanroij, DR) erin hebben gestopt, geweldig’’, besloot een trotse Raymond Rol.

Foto: © Sportfoto