De winnaar - eerder dit jaar al wereldkampioen veldrijden bij de beloften - stond er zelf van te kijken dat hij de gelegenheid kreeg om voor de winst te sprinten. ''We stonden hier natuurlijk maar met twee man aan de start - met Guus van den Eijnden erbij - en dan kun je de koers niet echt controleren. Maar het viel me mee hoe aanvallend er gekoerst werd op de Posbank. Er werd wel wat geprobeerd, maar zo'n demarrage werd nooit echt doorgezet. Vervolgens hoopte ik dat de groep wat uit elkaar zou slaan, maar Visma reed het telkens dicht omdat ze niet meezaten. Dan moet je in de sprint ook een beetje geluk hebben dat je eruit kunt komen, maar dat lukte gelukkig wel. Ik had in dit veld niet verwacht zo ruimschoots te kunnen winnen.''

De Drent heeft de nodige ambities in het veld maar ook op de weg. ''Ik zou graag in beide disciplines prof worden. Dit jaar hoop ik dan ook het EK, WK en eventueel de Tour de  l'Avenir te rijden. Ik weet niet of de trui daarbij helpt. Als ik dertiende was geworden, had ik dezelfde ambities gehad. Maar natuurlijk is het mooi om hier te winnen en nationaal kampioen te worden.'' 

Mike Bronswijk, snakte na de finish naar water, maar straalde tegelijkertijd nadat hij achter Tibor del Grosso tweede was geworden. ‘’Eindelijk op het podium’’, kon de Westlander zijn geluk niet op. ‘’Ik had hier vooraf voor getekend. Zeker nadat ik ziek was geweest en daardoor afgelopen woensdag een belabberde tijdrit heb gereden. En dan nu tweede worden is ongelooflijk. Nu viel het onverwacht allemaal op zijn plaats. Ik ben de wedstrijd heel koel ingegaan met het idee dat alles mogelijk was en dat niks hoefde. Dan kom ik in de eerste grote groep te zitten en ben de koers vervolgens gaan aankijken. De sprint liep omhoog en dat ligt me wel, dus daar gokte ik op en dat kwam goed uit. Ik heb op een NK nog nooit op een podium gestaan, dus dit is een heel grote stap. Ik zit nu drie jaar bij Diftar (voormalig Allinq CT, DR) en het is een mooie ploeg waar ik kansen krijg en me goed kan ontwikkelen. Daar ben ik ook blij mee’’, aldus de inwoner van Honselersdijk.

Elmar Abma legde in het geweld net als in de NK-tijdrit in Steenbergen beslag op de derde plaats. ‘’Dit is heel vet’’, kraaide de inwoner van het Friesse Wolvega het uit van plezier. ‘’De tijdrit ging gewoon heel goed, heb daar lang naar toegewerkt, het lukte aanvankelijk net niet en op het NK was alles ineens raak. Dat voelde goed en gaf vertrouwen voor het NK-weg. Ik wist dat de vorm goed was en het was vandaag zaak om goed over De Posbank heen te komen. De Posbank was wel even doorbijten, heb misschien wel geluk gehad dat ze op de klim niet echt koers gingen maken. De Posbank was misschien te makkelijk zodat iedereen in het wiel kon blijven, maar ik kwam er best wel fris overheen. Ik heb in de finalerondjes het spelletje gewoon meegespeeld, weinig gedaan en alles op de finale gezet. Ik wilde vervolgens eigenlijk alles in de laatste twee kilometer de ‘Classic Abma’ move maken, maar toen nam Huub Artz het hele peloton mee en kwam over mij heen. Dat moment was dus weg, maar ik werd daarna gebracht door mijn ploeggenoot Rindert Buiter en heb vandaar uit mijn sprint zo goed mogelijk proberen voor te bereiden, iets te vroeg, maar daar is wel de derde plaats uitgekomen. Met de twee derde plaatsen op het NK-tijdrijden en de Weg zijn dit weer mooie stappen vooruit’’, aldus de Elmar Abma in zijn eerste jaar bij VolkerWessels

Foto: © Sportfoto