Tekst: Dan Rolandus

"Het is een hele rare tijd, ik weet vanuit het team nog niet of ik in 2021 nog wel beroepsrenner ben. Het management van Riwal is op zoek naar een co-sponsor, dus is er nog een beetje hoop, maar tot op heden heb ik nog niets gehoord’’, zegt Nick van der Lijke nog altijd in onzekerheid te verkeren over zijn wielertoekomst. "Het is vrij frustrerend, balen, want je stapt ’s ochtends op de fiets terwijl je jezelf tegelijkertijd afvraagt waarvoor je nog aan het trainen bent.’’

Nick van der Lijke vond dit jaar onderdak bij Riwal Securitas nadat de stekker, vanwege het uitblijven van een nieuwe sponsor, na vier jaar jammerlijk uit de Nederlandse ProTour ploeg Roompot-Charles werd getrokken. "De start van het seizoen in februari was niet zo goed, want ik ben ziek uit de Ronde van Saudi-Arabië gekomen en dat speelde ook nog op in de Ronde van Murcia. Daarna brak begin maart de coronatijd aan. Dat kwam voor mij op dat moment goed uit, kon ik mooi herstellen dacht ik, maar de coronaperiode hield iets langer dan een maand aan zoals toen werd verwacht. We kwamen in augustus in La Route d’ Occitanië weer in koers. Het ging in het begin best goed en heb daarna met de ploeg weer lekker wat koersen kunnen rijden.’’

De in Zevenhuizen woonachtige Middelburger reed vervolgens met een twaalfde plaats in het eindklassement een respectabele Ronde van Wallonië en kwam goed uit de wielen tijdens het NK op de Col du VAM. ‘’Het EK verliep best goed, ik kreeg van de bondscoach (Koos Moerenhout, DR) de opdracht om de koers hard te maken, maar de Italianen en de Fransen gooiden het dicht. Toch heb ik in de finale ter ondersteuning van de ploeg nog flink kunnen doortrekken. Dat was een mooie ervaring en iedereen was tevreden.’’ Nick van der Lijke behield met een achtste plaats in de Druivenkoers vormbehoud. ‘’Ik werkte toe naar een topvorm, was klaar voor de Ronde van Luxemburg, had deze met rood omcirkeld, maar het werd uiteindelijk met een val in de vijfde rit een flop.’’ De coureur van Riwal ontving na Luxemburg een uitnodiging voor het WK in het Italiaanse Imola, maar was er allerminst tevreden over. ‘’Ik heb niet het beste uit mezelf kunnen halen, daar baalde ik wel van. Het seizoen begon in augustus goed, maar voor mijn gevoel had ik iets beter moeten eindigen. De Amstel Gold Race stond nog op het programma, maar omdat deze vanwege de corona werd afgelast, was de Brabantse Pijl mijn laatste koers en, ik hoop het niet, maar misschien wel einde carrière.’’

Toekomst

De coureurs van Riwal Securitas voelden zich vanaf augustus nauwelijks nog een volwaardige professional. "Door de coronacrisis viel co-sponsor Readynez weg, waardoor het team in financiële problemen kwam. We hebben vanaf augustus geen salaris ontvangen. We hebben gekozen om te koersen, om ons te laten zien, dus werd het budget in het wedstrijdprogramma gestoken. We reden voor een broek en een shirt.’’ Riwal heeft enkele maanden geleden te kennen gegeven nog twee seizoenen met het wielerteam door te zullen gaan. De leiding heeft bij de UCI uitstel gevraagd bij de aanvraag voor het komende seizoen. Men heeft de financiering nog niet rond. ‘’Riwal is op zoek naar een co-sponsor om als profteam door te kunnen gaan. Ik hoop dat zij het voor elkaar krijgen en dat het nog goed komt. Ik ben pas 29 jaar en zou graag nog wat van mezelf willen laten zien. Ik weet wat ik kan, sta mijn mannetje en ben nog niet uitgeleerd.’’ De zevenjaars professional met WorldTour-ervaring bij Belkin en Lotto-Jumbo, specialist in op-en-af wedstrijden als de Amstel Gold Race en de Waalse klassiekers, beseft dat het moeilijk zal worden om er nog een aantal jaren als profrenner aan toe te voegen. ‘’De spoeling wordt dun met het stoppen van CCC en NTT en een Lotto, dat naar ik begreep de trend van jonge renners wil doorvoeren. Die jonge coureurs (o.a. Mathieu van der Poel, Remco Evenepoel, Egan Bernal en Joao Almeida, DR) rijden zo hard, kan ik ook wel begrijpen. Dat neemt niet weg dat er veel ervaren wielrenners vrijkomen, die op zoek zijn naar een nieuwe ploeg om bijvoorbeeld de jonge renners sturing kunnen geven. Ik hoop mijn carrière als profwielrenner te mogen voortzetten, dat is waar ik als topsporter voor leef. Het is een onzekere tijd. Het management van SEG is bezig om onderdak voor mij te vinden. Ik ben wel op een punt gekomen dat ik geen trek heb om me via een continentale ploeg terug te knokken bij de profs. Aan de andere kant zou het jammer zijn als ik mezelf niet meer zou kunnen tonen en dat mijn wielercarrière als een nachtkaars zou uitgaan.’’

Nick van der Lijke en zijn vriendin Nicky Zijlaard verwachten in maart hun eerste kindje. ‘’Terwijl Nicky aan het werk is, ben ik de kinderkamer aan het inrichten.’’ De nuchtere Zeeuw gaat dan ook niet bij de pakken neerzitten. ‘’Mocht een profcontract uitblijven, dan kan ik in de Croissanterie de Snor (www.croissanteriedesnor.nl, DR) van mijn schoonvader (Ron Zijlaard, DR) in Rotterdam-Hillegersberg aan de slag. Maar het zou fijn zijn als ik mijn profcarrière nog een vervolg zou kunnen geven.’’ 

Foto: © Sportfoto - Oscar de Waele