Tekst: Roy Schriemer

De grootste verandering met de tijd dat hij ploegleider was bij de continentale formatie van VolkerWessels? ‘’Ik ben weer fulltime bezig met fietsen. Als je met een continentaal team op pad gaat, blijft het wielrennen een parttime aangelegenheid, dat is logisch, maar ook een wereld van verschil. Je ziet dat in alles terug in dat hele proces. Als je kijkt naar de afgelopen jaren, dan bleven er dingen liggen,  parttimers kunnen niet al hun tijd in zo’n team steken. De wil was er wel, maar het gaat dan ook om een stukje budget. Dan maakt net die profstatus en de begroting die daarbij hoort net het verschil. Dat is prettig, want ik wil de schouders eronder zetten en verbeteren wat ik kan verbeteren. Q36,5 is een volledig  nieuwe ploeg, al heeft het wel zo zijn roots bij Qubeka, voor een stukje is de Afrikaanse connectie ook wel gebleven maar in de praktijk merk je daar weinig van. Je zit wel in de sfeer van opbouwen van een nieuwe ploeg. Maar je ontvangt aan de andere kant wel elf wildcards voor grote koersen. Dat heeft dan ook weer met het verleden van zo’n team te maken, van de staat van dienst die al opgebouwd is.’’

NIEUW AVONTUUR

Oud-profcollega Aart Vierhouten haalde hem bij het team en haalde hem over tot deze carriereswitch. ‘’Aart sprak ik heel af en toe, hij was bezig in een heel andere wereld. We kennen elkaar uit de tijd van Bankgiroloterij. Hij hoorde voor mij bij de mensen die je niet vaak hoeft te zien, maar waarbij het die enkele keer dat je elkaar treft, wel direct weer een goed contact is. ‘’ Zo goed dat Reinerink zijn baan opzegde en voor een nieuw avontuur koos. ‘’Een garantie krijg je nergens, maar daar ben ik ook niet naar op zoek. Ik vind het belangrijk om dingen te doen die ik leuk vind en waar ik mijn ei in kwijt kan. Natuurlijk is het een hele stap en  sommigen  zien direct beren op de weg, maar je neemt in je keuze je gevoel mee. Ik ben blij dat het goed bevalt, maar zou ik na een half jaar een andere conclusie hebben getrokken, wat is dan het slechtste wat je kan gebeuren? Ik wil niet behoren tot de mensen die spijt krijgen van de dingen die ze niet gedaan hebben. Toen ik beroepsrenner wilde worden, ben ik daar ook vol voor gegaan. Dat betekende destijds geen universiteit voor mij. Dat zorgde later voor een werkloopbaan met horten en stoten, maar dat is uiteindelijk ook goed gekomen. Ik heb de draad op kunnen pakken en heb geleerd dat je dingen op gevoel moet doen.’’

DUURZAAM EN MENSELIJK

En inmiddels is hij thuis in zijn nieuwe omgeving. ‘’Natuurlijk: Je moet je weg wel vinden. Q36.5 is een fietskledingmerk dat ambities heeft in de wielersport. Dit bedrijf voert als slogan ‘racing the future’. Dat  staat wel ergens voor, dat is geen losse kreet. In mijn beleving is de kernwaarde  van de ploeg – en  in dat opzicht is men best vooruitstrevend bezig -  duurzaamheid.   Dat voeren we zo ver mogelijk door. Een simpel voorbeeld:  we gebruiken waterflessen van  1,5 liter en die gaan overal mee naar toe. We kunnen 80-90 procent recyclen en hebben een vaste fles per renner die we telkens kunnen vullen. Onze touringcar ligt helemaal vol zonnepanelen. Zo kijken we beetje bij beetje of we stappen zetten. In het wielrennen worden veel zaken nog gedaan zoals tien jaar geleden. Natuurlijk is op het gebied van  materiaal en  voeding wel het één en ander bereikt., maar veel dingen zijn ook hetzelfde gebleven. Wij willen bijdragen aan een doorbraak, om dingen structureel te veranderen. Ook op een ander terrein: het menselijke aspect staat bij dit team bovenaan. We zijn allemaal individuen, maar voorop staat dat we de meerwaarde uit al die afzonderlijke individuele renners én stafleden krijgen. Zo halen we het beste in mensen naar boven. Maar je start met tal van nationaliteiten en achtergronden, je bent  nog niet in alles al op elkaar in gespeeld, dat heeft tijd nodig. Af en toe moet je jezelf er wel van bewust zijn dat dit iets meer tijd in beslag neemt. Dat maakt het spannender maar gelukkig zijn er wel uitschieters  naar boven. Je moet in dit verhaal niet vergeten: we zijn momenteel pro continentaal maar kregen elf wildcards voor topwedstrijden. Dat zijn wel even andere koersen waarin je niet mag verwachten dat je altijd de koers kunt maken.  Maar er zijn gelukkig die uitschieters  Damien Howson was zeventiende in het eindklassement van de Tirreno-Adriatico en wint een rit in de Ronde van Asturias. Gianluca Brambilla was zesde in Rwanda,  Walter Calzoni werd dar tweede en won het jongerenklassement. Dat is een jongen met veel potentie, die nog twee jaar langer is vastgelegd door ons. Vanuit andere teams was er namelijk al grote interesse voor die jongen. We moeten als team rustig doorgroeien, structuur aanbrengen ook. Prestaties zijn wel prettig voor het vertrouwen en een sfeer van opbouwen en groei. Er zijn ambities om met dit team naar de WorldTour te gaan en daar wil ik graag in doorgroeien.’’

Foto: © Sportfoto - Dick Soepenberg

DIT INTERVIEW WAS EERDER AL TE LEZEN VIA DE NIEUWSBRIEF VAN CyclingOnline OOST. Abonneer je gratis.