Tekst: Roy Schriemer; Foto: Sportfoto

Het belangrijkst in de ogen van de Duitse sprintcoach is dat de prestaties van zijn renners stabiel blijven en dat deze jonge lichting de huidige lijn gestaag door kan trekken richting Rio 2016. "Niet alleen om ons te kwalificeren op de teamsprint – waarvoor we prima op koers zitten en waarmee we startplekken voor de andere disciplines kunnen afdwingen – maar ook om te zorgen dat Rio straks het moment wordt dat we echt gaan pieken. Maar voor de sporters hoop ik natuurlijk dat ze al op het WK voor de prijzen mee kunnen doen. Ik denk dat we met Elis Ligtlee bij de vrouwen en met Jeffrey Hoogland bij de mannen de meeste kans hebben op medailles, maar onderschat ook de kansen van Matthijs Büchli op de keirin en Hugo Haak op de kilometer niet. We hebben een sterke groep." Wolff hoopt dat er halverwege het kwalificatietraject ruimte ontstaat om volgend jaar ook eens een wereldbeker over te slaan met de sterkste renners om nog beter te kunnen pieken richting de Olympische Spelen.

Sterker in breedte

Hij denkt met het oog op Rio vooral in de breedte sterker te zijn met zijn sprinters dan in Londen 2012 en verwacht dat er nu pas echt geoogst gaat worden voor het werk van de bond. "We hadden weining middelen, maar ik denk dat we die optimaal hebben ingezet. Een nieuwe generatie sprinters doorloopt een opleidingstraject van zes tot acht jaar. In Londen waren de huidige medaillekandidaten als Ligtlee en Hoogland er nog niet klaar voor, daar moesten we op de individuele klasse van Teun Mulder terug vallen om een medaille te halen. Nu zijn er meer kansen en schat ik die best hoog in. Maar we zijn er nog niet."

Verder kijken naar toekomst

Zelf denkt Wolff zelfs al verder dan Rio. Samen met Willy Kanis stichtte hij vorig jaar een nieuw gezin in Apeldoorn met de geboorte van de kleine Hugo, maar ook bij de KNWU heeft hij het goed naar zijn zin. "Ik houd van structuur brengen in een organisatie, voorwaarden scheppen voor succes. Waar we nu om de 25 jaar een wereldkampioen sprint hebben als Nederland, moet dat naar een kortere periode van vijf of zelfs twee jaar in de toekomst. Met Rio 2016 ben ik voor mijn gevoel nog niet klaar, al moet de bond natuurlijk ook verder willen. Als er straks medailles behaald worden in Rio, is dat voor mij geen oogstmoment. Ik heb nooit een bondenhopper willen zijn, die van land naar land trekt. Ik zit hier voorlopig nog prima." Wel hoopt hij op extra budget. "Van deze sporters kunnen we nog even plezier hebben, maar de komende vier jaren zullen we andere dingen met ze moeten doen, niet eindeloos rondjes blijven draaien in Apeldoorn."

Foto: © Sportfoto