Del Grosso was vorig jaar een zeer goed presterende eerstejaars junior tussen de vaak een jaar oudere concurrenten. Een vijfde plek op het WK in Dubendorf in januari gaf hoop dat de Drent in de winter van 2020-2021 echt om de hoofdprijzen mee zou gaan doen. Maar daar stak corona een stokje voor. “Het is een bijzondere winter. Het zag er lang naar uit dat we ‘gewoon’ konden beginnen aan het seizoen en daar heb ik dan ook naar toegewerkt. Maar uiteindelijk bleef het bij één wedstrijd in Beringen en toen zat achteraf gezien onze veldritwinter tot nog toe erop. Omdat het erop leek dat we toch weer op een zeker moment konden herbeginnen, bleef je doortrainen. Maar het EK ging niet door, we mochten niet meer buiten Nederland rijden, maar ook in eigen land bleek er niets mogelijk. En zo bleef het qua wedstrijden lang stil. Ik kan niet zeggen dat het me gefrustreerd heeft. Natuurlijk is het jammer, ik had graag wekelijks om de zege mee gestreden, maar ik heb het niet in de hand. Ik merkte wel dat het extra begon te kriebelen als er in het buitenland wel gereden wordt, zoals aanvankelijk in de Belgische crossen en ook bij de wereldbeker in Tabor. Nu staat iedereen stil en kunnen anderen zich niet via wedstrijden verbeteren.”

Een echte punt staat er nog niet achter het gehele seizoen. Aan de horizon lonkt in ieder geval nog het WK veldrijden in Oostende eind januari, waar de juniorenwedstrijd vooralsnog overeind staat. En wie weet wordt er in Zaltbommel of Hoogeveen nog om de nationale titel gestreden.  Normaal gezien was Del Grosso van Callant-Doltcini voor beide wedstrijden favoriet. “Het afgelopen wegseizoen gaf aan dat ik wel progressie gemaakt had. Op advies van broer Bodi (A Bloc CT, red.) ben ik me meer op het tijdrijden gaan toeleggen en dat ging verrassend goed. Zo werd ik tweede op het NK op dit onderdeel in Chaam. Verder kan ik me niet echt meten met leeftijdsgenoten momenteel. Ik zie op training wekelijks dezelfde renners in de districtstraining van noord, maar je weet dat niet hoe je jezelf verhoudt ten opzichte van andere Nederlandse of buitenlandse coureurs. Deze week stond er daarom in Apeldoorn nog een centrale training voor de junioren op het programma onder leiding van bondscoach Gerben de Knegt. Zodat hij en wij konden zien hoe we ervoor stonden. Voor het seizoen was mijn ambitie om wereldkampioen te worden bij de junioren deze winter en die ambitie staat er nog altijd. Als dat WK voor ons doorgaat en ik slaag in dat doel, dan is veel van het gemis van de koersen vergeten. Over een paar jaar denken we wellicht nauwelijks nog aan deze winter, maar nu is het wel balen geweest dat ik geen vervolg kon geven aan het sterke vorige seizoen. Ik hoop op een mooie finale en dat ik in de loop van 2021 een sterke ploeg kan vinden voor bij de beloften om me verder te ontwikkelen.”

Foto: © Sportfoto

Lees ook deel 1 over Leonie Bentveld