Tekst en onderste foto: Dan Rolandus

‘’Ik ga Valencia rijden met de insteek om weer in het peloton te komen, wennen, wedstrijdhardheid op te doen en een beetje kijken waar ik sta’’, gaf Chantal van den Broek-Blaak tijdens de teampresentatie onlangs in het hoofdkantoor van SD Worx in het Belgische Mechelen aan nog niet helemaal klaar te zijn voor het seizoen. ‘’Het is echt een koers om weer in het peloton te komen. We gaan kijken hoe ik Valencia verteer, maar als vooruitga zoals ik verwacht, dan ga ik op 2 maart de Strade Bianche rijden.’’

Betrokken

Chantal van den Broek-Blaak nam na de Simac Ladies Tour een sabbatical en kwam in 2023 niet in actie. ‘’Ik heb het hele seizoen 2022 afgemaakt en ben er in 2023 uit geweest. Ik heb mijn zwangerschap heel relaxed beleefd en ben in mei bevallen van Noa. Het was zo relaxed, ook omdat mijn ploeggenoten het in 2023 natuurlijk geweldig hebben gedaan. Ik kon alle wedstrijden lekker vanaf de bank volgen, voelde me nog steeds betrokken bij het team omdat ik ook nog twee trainingskampen heb meegedaan. Wel op mijn eigen niveau en een paar dagen niet op de fiets. Ik ben in het voorjaar voor de bevalling nog echt bij de ploeg aanwezig geweest, heb altijd wel het gevoel gehad dat ik betrokken was bij het team.’’

Omslagmoment

‘’Maar op een gegeven moment sloeg dat om’’, gaat Chantal verder. ‘’Ik zat tegen het einde van mijn zwangerschap aan, en toen de kleine geboren was zat ik helemaal in mijn eigen bubble. Dus 2023 was voor mij echt een fijn jaar dat ik heel ontspannen en relaxed heb ervaren. Ik heb genoten van mijn zwangerschap, voelde me lekker zwanger en ben niet echt bezig geweest met een topprestatie of zoiets, maar ik ben wel altijd fit en gezond gebleven. Ik was alleen geen topsporter. Soms dacht ik wel eens als je een comeback wilt maken is dat wel een dingetje. Ik vond het gewoon fijn om het op mijn manier te doen. Ik kreeg ook de ruimte om gewoon mijn eigen ding te doen. Dus ik denk dat het voor mij als mens echt heel goed is geweest om heel dicht bij mezelf te zijn en gewoon weer even van alle te genieten, zoals ook thuis te zijn met familie en vrienden. Dat heeft me heel goed gedaan. Ik ben nu ook heel relaxed.’’

Sportende moeders

Het topsportcircuit telt vele moeders die topsport bedrijven zoals handbalster Estevana Polman, de Belgische tennisster Kim Clijsters, meerkampster Nadine Broersen, veldrijdster Denise Betsema, de wielrensters Ellen van Dijk, Marta Bastianelli en Elizabeth Deignan. ‘’Ik heb enkele keren contact gehad met Lizzy Deignan. Ik heb altijd heel veel respect voor haar gehad. Zij is een vrouw die op een hele mooie manier in het leven staat en zij is een voorbeeld voor mij. Elizabeth managet het moederschap, heeft laten zien hoe het kan en toen ben ik daar ook in gaan geloven. Ik ben erachter gekomen dat er in de topsport veel voorbeelden zijn van vrouwen zoals Bastianelli, die terugkomen na een zwangerschap. Het is mogelijk, daar geloof ik in, fysiek maar ook mentaal. Ik heb in het begin ook wel eens gedacht, wil ik mijn dochter wel achterlaten, maar het komt vanzelf en als het niet had gekomen, dan had ik het fietsen in de topsport opgegeven.’’

Twijfel

De wereldkampioene 2017 begon in de laatste maanden weer aan topsport te denken, voorzichtig de draad weer op te pakken. ‘’Het is lastig te zeggen. Ik heb vooral genoten van Noa en geniet er elke dag van. Dat ging allemaal heel natuurlijk. Ik heb in die periode mezelf in de spiegel wel eens aangekeken en gedacht, wil ik het fietsen überhaupt nog wel. En de twijfel of ik het racen nog wel kon. Ik heb de periode 2023 met het zwangerschap en de bevalling zo rustig en relaxed ervaren. Ik wil niet zeggen dat ik niets deed, natuurlijk was ik actief. Ik weet wat ervoor nodig is om de top te bereiken. Na de bevalling in mei heb ik echt de tijd genomen om te herstellen, maar ik ben wel altijd fit gebleven tijdens mijn zwangerschap. Niet trainen, maar enkele rondjes fietsen of gaan zwemmen, wandelen of ik deed aan yoga. Ik heb ook een aantal weken na de bevalling niet gefietst. Ik was elke dag wel iets aan het doen, al was het maar een klein uurtje, ook qua gezondheid. Het stukje fitheid hoefde ik dus niet in te halen. Het lukte me eigenlijk wel vrij snel de training na zo ’n lange tijd weer op te pakken. Het was ook zomer, dus was het ook makkelijker om een rondje te gaan maken. In het begin heb ik ook maar drie keer per week gefietst. Het belangrijkste was om ervoor te zorgen dat de stabiliteit weer terugkwam en dat soort dingen.’’

Opbouw

Chantal van den Broek-Blaak, die met overwinningen in de WorldTour klassiekers Vårgårda (2014), de Ronde van Vlaanderen (2020), de Amstel Gold Race (2018), Strade Bianche (2021), Gent-Wevelgem (2016), de Ronde van Drenthe (2016), de Omloop Het Nieuwsblad (2019) en twee keer de eindoverwinning in de Simac Ladies Tour (2016 en 2021) kan bogen op een geweldige wielercarrière, is zich stilaan aan het voorbereiden op dit seizoen en met name de voorjaarsklassiekers. ‘’Ik ben rustig begonnen met trainen en het gaat ook weer heel snel. Het is acht maanden geleden dat Noa is geboren is. Het afgelopen trainingskamp in januari was ik nog niet op mijn oude niveau, maar ik fiets inmiddels al lekker mee met de meiden. En als je met dit team van sterke meiden gewoon lekker mee kan trainen ben je wel klaar voor het seizoen. De trainingen zijn in deze ploeg best wel pittig, de uren zijn pittig en de kwaliteit is pittig. Je fietst samen met allemaal toppers. Je merkt ook steeds meer nu het weer vanzelf gaat je ook steeds meer motivatie krijgt. Ik heb nu echt weer zin in het seizoen. Ik ben wel nerveus, maar ik heb er in de laatste maand alweer zoveel uren ingestopt, dat ik geloof heb het topniveau te kunnen halen. Misschien sta ik er nog niet direct. Het zou heel goed kunnen dat ik een wat langere tijd nodig heb, maar dat is ook prima. Ik heb het geloof dat ik het topniveau kan halen. Als je mij dit vier maanden geleden had gevraagd had ik geen idee of ik het fietsen op topniveau nog wel zou kunnen. Natuurlijk moet je er hard voor werken, maar het is allemaal heel natuurlijk en heel normaal om dit proces op het gemak te ondergaan. Ik heb natuurlijk ook wel geluk gehad. Kijk, een zwangerschap kun je niet plannen, maar ik heb het geluk gehad dat ik in mei ben bevallen. Ik heb de hele zomer de tijd gehad om echt weer, ik wil het bijna een revalidatie noemen, om helemaal klaar te zijn voor deze trainingsarbeid en dat heb ik nu.’’

Teamwork

De tweevoudig nationaal kampioene op de weg 2017 en 2018 heeft zich met haar gezin voor een paar maanden gesetteld in een appartement in het Spaanse Calpe. ‘’We zijn eind december naar Spanje gegaan en we komen eind februari weer terug naar Nederland. Ik vind het trainen in Nederland onder de slechte weersomstandigheden moeilijk om op te brengen. Je bent naast fulltime moeder ook fulltime topsporter. Dat breekt je echt op als je ook nog eens in weer en wind moet trainen. Mijn man (Lars van den Broek, DR) heeft ook gewoon zijn werk. Wij kunnen het samen heel goed managen en plannen. Het is wel teamwork. Dat gaat tot nu toe heel goed. In Nederland was het gewoon heel lastig, want normaal wacht je weleens tot er een regenbui over is dan ga je trainen, maar dat kan nu niet met de kleine Noa, want je hebt vaste tijden. Het is gewoon pittig, je hebt daarnaast je huishouden. Het klinkt heel stom, maar het brak me in Nederland op. Als je naar buiten keek zag je een grijze lucht en de regen kwam met bakken uit de hemel. Dan is het trainen niet echt motiverend. Nu in Spanje gaat alles vanzelf. Je hoeft niet na te denken hoe laat je vertrekt, ik ga gewoon ’s morgens trainen, je komt vervolgens thuis en mijn man is thuis. Calpe heeft een perfect trainingsgebied en tussendoor hebben we met SD Worx ook trainingskampen in de buurt. Dan sluit ik me aan bij de ploeg en op een rustdag kan ik terug naar huis en naar de kleine toe. Daar hoeven we ook niet meer over na te denken, dat gaat eigenlijk gewoon vanzelf.’’

Ambitieus

Chantal van den Broek-Blaak (34) is zich rondom Calpe aan de Costa Blanca aan het voorbereiden voor het naderende wielerjaar. ‘’We gaan de komende periode zien of ik goed genoeg ben. Zo ja, dan is het de bedoeling dat ik de Vlaamse klassiekers ga rijden en ook Parijs-Roubaix. Als ik nu al zie welke stappen ik heb gemaakt, ga ik me op een relaxte manier klaarstomen voor het seizoen. Ik volg gewoon het herstelproces en bekijk het dag voor dag, want elke dag is anders. Ik volg gewoon mijn trainingen en het proces en denk dat ik er straks wel zal staan. Kijk, ik ga niet zeggen ik wil die koers winnen, maar ook als ik minder ben kan ik met mijn ervaring en koersinzicht van megawaarde zijn voor de ploeg. Mijn rol is gewoon dat ik er als ondersteuning inga, de meiden een beetje kan helpen en ook dat ik uiteindelijk een ‘kaart’ kan worden in het spel. Eigenlijk is dat veel te ver vooruitdenken, want ik zit voorlopig nog helemaal in het proces. Maar heb ik het topniveau te pakken, dan ben ik nog ambitieus genoeg om in het spel mee te doen.’’

Toekomst

Het contract van de wielrenster uit Bergschenhoek (Lansingerland), die inclusief het sabbatsjaar aan haar zeventiende profseizoen begint, loopt aan het einde van het seizoen af. ‘’Ik durf nog niet te zeggen of ik nog doorga met wielrennen of ik als ploegleidster zal doorgaan. Ik ben me nu nog volledig op mijn eigen proces aan het focussen, heel erg van het moederschap aan het genieten in combinatie als topsportster. Dat goed te managen en kijken hoe straks de wedstrijden gaan. Het ligt eraan hoe het gaat, hoe leuk ik het vind, maar ik heb natuurlijk wel de ambitie om alles uit mezelf te halen.’’

Foto boven: © Sportfoto