Tekst: Dan Rolandus

"Ik ben vorig jaar goed ziek geweest’’, kijkt Nick van der Lijke terug op die rot periode. ‘’Uit de test bleek dat ik een parasiet had opgelopen. Een medicateur heeft me van het euvel afgeholpen, maar toch bleven de effecten ervan langer in het lichaam dan ik had gedacht. Tot aan de Ronde van Oostenrijk begin juli liep het niet echt lekker.’’ De geboren Middelburger bleef toch in koers, behaalde na een goede Ronde van Kroatië (20e), Tour des Fjords (13e) en middels een derde etappeplaats ook een goede eindklassering in de Ronde van Luxemburg (15e). Nick van der Lijke reed zich in de Ronde van Kroatië in de rit van Trogir naar het Park prirode Biokovo met de miserabele klim over het geitenpad naar de top van de SV Jure de huiskamer binnen. Pieter Weening leek aan het einde van de rit te gaan winnen, maar de Wit Rus Kanstantsin Siutsou, die ook het eindklassement zou winnen, achterhaalde de Fries en liet hem in een ‘slomo’sprint’ achter zich. ‘’Kroatië startte twee dagen na de Amstel Gold Race. Ik zat in die rit mee in een kopgroep, maar na een val ben ik met een groepje weggereden en uiteindelijk ook van hen weggesprongen. Ik heb het circa 12 kilometer solo volgehouden. Zou ik een marge van vier in plaats van twee minuten hebben gehad, dan zou ik met wat meer ruimte een goede kans hebben gemaakt om te winnen. Nu kwamen Weening en die andere mannen over mij heen. Het was met de Amstel Gold Race na twee maanden gedwongen rust mijn eerste grote koers. In de Ronde van Oostenrijk trapte ik er doorheen, ging ik echt los, begon het te lopen’’, wijst de geboren Middelburger naar de Ronde van Wallonië (met drie top-10 posities vijftiende in het eindklassement), de Ronde van Duitsland (tiende eindklassement), Slovenië (negende eindklassering) en tot slot de elfde plaats in Ardenne Classic.

Leerschool

Nick van der Lijke, die al vijf jaar in Rotterdam samenwoont met Nicky Zijlaard, heeft in zijn wielercarrière een goede leerschool gehad bij het Rabobank Development Team (vier jaar) en vervolgens in dezelfde organisatie bij de WT-formaties van Belkin en LottoNL-Jumbo. ‘’De Rabotijd was super, veel geleerd en de vreugde die ik in mijn sport heb meegekregen. Ook bij Belkin en Jumbo heb ik veel geleerd, maar heb daar ook pech gehad, brak in twee maanden tijd ook twee keer mijn sleutelbeen. Ik heb uiteindelijk voor mezelf besloten om me verder te ontwikkelen bij Roompot. Mijn grootste manco was dat ik niet wist naar welke kant ik me wilde door ontwikkelen. Ik ga nu het vierde jaar in bij Roompot-Charles, geniet er nog enorm van. Ik zal moeten leren om aan te voelen wat ik wel en wat ik niet kan, wat de juiste prikkels zijn. Ik ben een aanvaller, die bergop goed uit de voeten kan. Belangrijk is ook het positioneren. Ik heb het vertrouwen en de moraal dat ik met nog harder werken dan ik al gewend ben stappen te maken.’’

Vrijbuiters

De ProTourformatie van Roompot-Charles is nog altijd de vrijbuitersploeg waar aanvallen hoog in het vaandel staat. ‘’We hebben een paar mannen (Lars Boom en Pieter Weening, DR) in de ploeg van wie wat wordt verwacht’’, sluit Nick van der Lijke af. ‘’Het belangrijkste is dat we als team acteren en de kans pakken als deze zich voordoet. Ik heb hard getraind en ben keihard aan het trainen om er vanaf de eerste koers te staan, ook om mezelf op de kaart te zetten. Ik heb thuis in de regio goed kunnen trainen en ben in Altea in Spanje bij mijn schoonfamilie geweest, was ook ideaal om te trainen en vanaf maandag gaan we met de ploeg naar Calpe om ons voor te bereiden op de eerste wedstrijden op Mallorca.’’

Vuelta

De Zeeuw hoopt ooit weer eens een grote ronde te mogen rijden. ‘’De Giro in 2015 was een superervaring, zwaar, maar heel gaaf. Het zou mooi zijn als we weer een grote ronde mogen rijden, hebben we met een hoge klassering een beetje zelf in de hand, maar het heeft voor een wildcard ook onder meer met budget te maken. De Vuelta start in 2020 in Utrecht. Het zou heel gaaf zijn om met Roompot-Charles in eigen land te mogen starten.’’

Foto: © Sportfoto